Door de harde wind waarschuwingen is er, op visserschepen na, geen boot meer in- of uit gegaan.
Normaal, als de sluisdeuren vijf uur rond hoogwater open staan, gaan er boten uit en komen er in.
De vaste-ligplaats-houders varen direct naar hun plaats, en dat is het.
Leuk om te zien.
Maar interessanter zijn de bezoekende boten.
Die komen aarzelend binnen en proberen dan een zo passend mogelijke plaats te vinden.
Omdat er hier delen van drie steigers voor gasten zijn bestemd, dat niet erg duidelijk staat aangegeven en er meestal al heel wat gastboten liggen, is het een heel gescharrel voordat men ergens een plekje vind.
De schipper (m/v) een beetje gestrest achter het stuur, de echtgenote (m/v) met een bos touw in de hand wijzend op het voordek.
Boeiend.
En goed is het, als eindelijk een plaats gevonden is, mensen uit die buurt op de steiger meteen klaar staan om te helpen met aanleggen.
Vooral als dat lastig is met bijvoorbeeld veel wind of stroom.
Maar nu dus al twee dagen niet.
Het is al weer heel wat jaren geleden dat we Flower Power hadden.
Hier in St. Vaast vonden we daar nog een overblijfsel van.
En we zagen ook mooie rode rabarber.
Weer eens wat anders.
Dick heeft vandaag weer voor een paar dagen liggeld betaald.
Aardige havenmeester, mooi kantoor.
Bureau du Port.
Met gezellig zitje, mooi sanitair en een goede wasmachine.
De heer die Dick vóór was kennen we niet, maar leek ook wel aardig.
We hebben tot slot een foto gemaakt van de plastic zakken waar oesters in groeien.
Dichterbij was bezwaarlijk vanwege de blubber.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten