Saint Denis zaterdag.

Het begint op vakantie te lijken.

De hele dag een beetje niks doen, wat lezen en naar bootjes kijken.

Komt door de warmte.

Gisteren was er nog wat wind.

Vandaag niet.

Geen wind.

Pas de vent.

Patvan met neusklank.

Gelukkig werden wij een paar keer aangenaam afgeleid.

Eerst kwam er een prachtig oud zeilbootje langs, daarna kwam een grote motorboot met drie (3) bevallige jonge dames achter ons aanleggen.

De boot ligt er nog, helaas is de bemanning nu naar het strand naast de haven.

Ook wel weer handig, kan Dick rustig het blogje bijwerken.

Het was ons zelf iets te warm om daar ook heen te gaan.

Andere keer.

Wel even naar de markt geweest via de Rue du Port met zijn platanen.

Veertien minuten lopen.

Met de fiets iets sneller.

Maar die hoor je op slot te zetten, en er weer af, kost ook tijd.

Komt er bij.

Maakt dus niet zoveel uit.

Het kanon staat nog steeds bij de Capitainerie.

Veilig ideé.

Nog een foto van de ingang met hoogwater, en één zes uur later.

En een poging om het verhaaltje van gisteren wat bij te lichten.

Saint Denis vrijdag.

We hebben vanochtend het vouwfietsje uit het achteronder of bakskist gehaald.

Leek ons hier wel handig.

De bakker is wat verder weg dan in La Rochelle, en één van ons kan af en toe een fietstochtje maken.

Naar de bakker vanochtend ging prima, maar ‘s middags meer dan een uur fietsen in de buurt tussen dorre weilanden bleek toch wel erg warm, te warm, vond Martha.

Niet voor herhaling vatbaar, zolang het weer zo blijft.

Vanaf de boot kijken we onder andere op een dijk, waar grotere boten zijn afgemeerd.

Daar bovenop een foto richting Touloulou en één richting zee.

Het grootste deel van de haven wordt bezet door motorbootjes en wij liggen niet meer alleen.

Klem tussen twee Franse boten.

Zoek de Franse vlag!

In tegenstelling tot in Nederland, waar - vooral bij sloepen - de vlag vaak bijna groter is dan het schip - hebben veel boten hier niets of een heel erg kleintje.

Een ander uiterste.

Als je een boot zonder vlag ziet, is hij (m/v) Frans.

Kan niet missen.

Het is nu vijf uur, hier zegt men zeventienhonderd, de haven loopt weer vol met nieuwe gasten, en we zien losse wolkjes aan de hemel.

Een tijd niet gezien.

Saint Denis donderdag.

Vóór de jachthaven van Saint Denis is het vrij ondiep, zodat je  met laagwater de haven niet in of uit kunt.

Er is een betonde geul, op de Google Map foto wel te zien.

Maar deze is niet diep genoeg.

Daar is hier op gerekend, want als je iets te vroeg mocht aankomen, kun je vastmaken aan één van de wachtboeien die op dieper water zijn neergelegd.

Het verschil tussen hoog- en laagwater is hier ongeveer vier meter.

Om aan land te komen kan een hele klim zijn.

Vanochtend gelukt, zelfs met een tas vol wasgoed dat hier op het havenkantoor uitstekend en snel gewassen kon worden.

Martha heeft alles weer schoon in de kast.

Daarna zijn we naar het centrum van het dorp gelopen om te kijken of alles nog hetzelfde was.

En dat was het.

De markt bij de kerk en de supermarkt bij het gemeentehuis en de markt.

En het postkantoor er naast.

Of eigenlijk gewoon alles bij elkaar.

Alleen de bakker is een straatje verder.

En de tandarts, maar dat hoeft voor Dick deze keer niet meer.

Hoopt hij.

De temperatuur is vandaag iets minder hoog dan gisteren, wel lekker.

Saint Denis

Saint Denis d’Oléron, kortweg Saint Denis, een vissersplaatsje aan de noord-oost kant van het eiland Oléron met een vrij grote haven voor pleziervaartuigen.

Voordat wij aan het begin van de middag weggingen - eerder kon niet omdat het hoogwater vandaag nogal laat op de dag is - hebben we de ketting van de kettingtoren gevonden.

Die lag er nog keurig bij, zodat wij het de moeite waard vonden om er een foto van te maken.

Je weet nooit of hij er de volgende keer nog ligt.

Er zat geen kettingslot op.

De wind viel een beetje tegen, een dikke één Beaufort, zodat we het eerste stukje van twee en een half uur varen hebben gemotord.

Later kon het zeil er nog even bij.

En het was nog steeds dertig graden.

Het lijkt hier wel tropen, zo constant en hoog is de temperatuur.

Bij het weggaan was de lichtenlijn even goed te zien.

We zaten er niet helemaal op, maar dat hoefde ook niet.

We kwamen langs de nieuwe brug naar de betonnen dijk van de grote haven en onderweg langs een aantal vrachtschepen die achter hun anker lagen te wachten op betere tijden.

Als je heel goed kijkt, zie je in de verte Fort Boyard.

Tegenwoordig bekend om de televisie-spelletjes die daar opgenomen zijn.

Vroeger een mislukt verdedigings project.

Naast de haven van Saint Denis staat een rij gekleurde strandhuisjes.

Leuk om te zien als je naar binnen vaart.

Er waren nog voldoende plaatsen vrij aan de passantensteiger, langzamerhand wordt het aardig vol.

We mogen hier in ieder geval tot maandag blijven.

La Rochelle dinsdag #2.

Weer een warme dag.

Dertig graden.

En dat blijft voorlopig zo.

We zijn daarom vanochtend vroeg de straat op gegaan, Martha naar de super en de markt, Dick alweer naar de watersportwinkels bij de grote haven.

Voor iets kleins.

Anderhalve kilometer lopen.

Als je met het veerbootje oversteekt, anders is het nog wat verder.

Een vrij groot industrieterrein met bijna alléén maar bedrijven die met watersport te maken hebben.

Er kwam net een radiografisch bestuurde kraan langs met boot.

Je moet er niet aan denken wat er gebeurt als bijvoorbeeld de batterij van de afstandsbesturing plotseling leeg zou zijn.

Zoiets zagen we laatst met een op afstand bestuurde elektrische golftrolley.

Die reed op volle snelheid spontaan het bos in.

Doei!

Er lag op de kant een motorbootje die jarenlang geen aangroeiwerende verf had gezien.

De eigenaar heeft dagenlang van van zijn eigen boot oesters kunnen eten.

Op de terugweg is Dick maar omgelopen en kwam weer over de ijzeren brug uit 1927.

Voor de volledigheid is hierbij een foto vanaf de andere kant.

Kun je beter zien hoe het werkt.

En een foto van vast-gemetselde ijzeren stoelen op een plein.

Staat wel gezellig.

Aan de buitenkant van de toren Saint Nicolas kun je mooi zien dat je in de Middeleeuwen gezellig met z’n tweeën naar de WC kon gaan.

Lukt tegenwoordig haast niet meer.

Daarna heeft Dick boven in het havenkantoor - met en leuk wenteltrapje - het liggeld betaald.

Want we gaan hier waarschijnlijk morgen al weer weg.

Weer eens wat anders.

P.S. Gisteravond heel lekker gegeten bij Bistrot d’André.

Buiten.

Tegenover de kettingtoren.

Wij waren er om iets na zeven uur, om acht uur stonden mensen te wachten voor een plaats.

Vol.

Vijftig tafeltjes.

En binnen kon je ook niet meer terecht.

La Rochelle maandag #2.

Het is weer warm, tegen de dertig graden.

Buiten het standaard werk van wat bootschappen doen en ergens koffie drinken, hebben we niet veel gedaan.

Wegens de wind is het zonnetentje vandaag niet opgezet, maar heeft Martha met kunst en vliegwerk de parasol zodanig vastgeknoopt, dat de kans op wegwaaien bijna nul is.

Hij staat nog steeds.

De gemeente La Rochelle krijgt van ons een tien voor het schoonhouden van de stad.

Elke dag, en avond lopen er drommen mensen langs de haven, elke ochtend komen de schoonmaak-wagens van de gemeente en is er daarna nergens meer iets van rommel of viezigheid te zien.

Hiervan geen foto, voor ons te vroeg.

Wel een foto van de brede straat met bomen aan onze kant: Cours des Dames.

Dit is één van de plekken waar ‘s avonds en in het weekeinde veel gebeurt.

Tegenover ons, aan de andere kant van het water, was gisteren een soort mini Miss verkiezing.

We denken dat het mooiste meisje gewonnen heeft, maar weten dat niet zeker, helaas.

Te ver weg.

Maak je dat ook eens mee.

Het is in Frankrijk waarschijnlijk verplicht om één of andere vorm van vaarbewijs te hebben.

Er zijn de hele dag wel lesbootjes in de haven in de weer met oefenen: rechtuit, bocht naar links, bocht naar rechts, aanleggen en wegvaren.

Erg leerzaam.

Naast de veerboten liggen twee kajuitzeiljachten.

Een roze en een witte.

Allebei voor een uitstapje op zee met schipper te huur (v).

Vandaag hielpen de dames elkaar met een reparatie in de mast van één van de twee boten.

En Martha gaat vandaag niet koken.