Bemannen (m/v) tijdens varen zat er dus niet meer in.
Dirk Harm kon een paar dagen vrij maken en kwam donderdag avond opgewekt met de laatste veerboot in Nes aan om samen met Dick de boot naar huis te varen.
Op vrijdag was het tij zó gunstig, dat we vanaf Nes rechtstreeks over het wad naar Harlingen konden komen.
In vier en een half uur.
Rustig op de motor, want er was absoluut geen wind.
Wel een lekker zonnetje, dus toch een mooie reis.
In Harlingen konden we aanleggen aan het einde van de Noorderhaven, ongeveer dertig meter van een goed visrestaurant.
Kwam goed uit, en lekker buiten op het terras kunnen dineren.
Met een been op een krukje.
Onder tafel.
Op zaterdagochtend worden de bruggen in de haven vanaf negen uur bediend.
Een mooie tijd om aan het laatste stuk van de reis te beginnen.
Met een flinke stroom tegen waren we na twee uur varen om elf uur via vaarwater De Boontjes bij de sluis van Kornwerderzand.
Als het wat drukker is, in de middag bijvoorbeeld, duurt het al gauw twee uur voordat je door die sluis heen bent.
Deze keer waren we in acht (8) minuten van het wad op het IJsselmeer.
Een recordtijd, alles zat mee.
Brug open en sluis open.
We waren er nog niet in, of we konden er aan de andere kant al weer uit.
Leuk.
Even later konden we vastmaken in de haven van Seabell in Makkum en daarna met onze auto naar huis.
Die stond er nog.
Deze tocht bleek de laatste te zijn van dit jaar.
Helaas.
