Voorlopig weer thuis.

Gisteren is, na enige vertraging omdat de trekker er even geen zin in had, Touloulou uit het water gereden, schoon gespoten en op bokken gezet.
En door ons van binnen schoongemaakt, leeggeruimd en van antivries en andere beschermende zaken voorzien.
Om vast een beetje te wennen aan het Holland-gevoel, had Dick zijn kleding al aangepast.
Om vier uur in de middag leek de boot, bij 25 graden in de schaduw, winterklaar en zijn we na een hartelijk afscheid alvast een paar uur gaan rijden.
Tot wij een eindje voor Caen een hotel met restaurant vonden, dat nog een kamer over had waar geen andere mensen in zaten.
En vandaag hebben we rustig de laatste kleine zevenhonderd kilometer naar huis afgelegd.
Daar bleek het ook 25 graden te zijn.
Waar zijn de grenzen gebleven.

Folleux 3

Wel regen, maar alleen 's nachts.

Dus weer een zonnige dag met wat wind en een lekkere temperatuur.

Het werk dat op het water gedaan kon worden is nu zo goed als klaar.

En het is bovendien gelukt om wat boodschappen te doen.

Aan het eind van de middag kwam de bemanning van Jeu de Boule nog even gezellig bijpraten.

Morgen een beetje rustdag, mét de regen die verwacht wordt.

Vandaag maar één foto'tje, en mogelijk voorlopig helemáál geen blogje.

Folleux 2

W.W.

Werkeloosheid Wet.

Vandaag: Warm en Werken.

Wij hebben de zeilen opgeborgen en de rubberboot weer in zijn hoes kunnen krijgen.

En nog wat minder specta werkzaamheden verricht.

Stralend weer en dertig graden in de schaduw, die bij de boot moeilijk te vinden was.

En geen wind.

Zodra het grootzeil geborgen was konden we het zonnetentje opzetten, wat achteraf wel een goed idee bleek te zijn.

Vanochtend hadden wij de boot al met de neus naar de andere kant gelegd, omdat er vannacht en morgen regen wordt verwacht en veel wind.

En dan waait de nattigheid niet via de ingang naar binnen als die open is.

Aan het eind van de middag werd het koeler want er kwam al wat bewolking en wind.

Zodat we met plezier nog het één en ander hebben kunnen doen.

Morgen gaan we wat met de auto op pad, bijvoorbeeld naar de winkels in La Roche Bernard.

Want op de haven aan deze kant van de rivier is alleen een huisje met douche en wc.

En op het terrein van de botenstalling een kantoortje.

Verder helemaal niets, alleen maar bos en een paar losstaande huizen.

Puur natuur.

Ook de mobiele telefoon werkt hier nauwelijks.

Folleux

Terug bij af.

Met ruim dertig graden in de haven van Folleux.

Wel wat wind.

Wij hebben een goede ligplaats aan de kant van de winterstalling van Touloulou bij Multi-Nautique.

Vandaag de motor winterklaar gemaakt en wat andere dingen gedaan die elk najaar moeten gebeuren.

De auto deed het nog goed, zodat we verkoeling konden vinden in de grote supermarkt van La Roche Bernard.

Een mooie gelegenheid om meteen wat boodschappen te doen.

En om deze mooie dag te besluiten, kregen we een gezellig aperó bij Henk en Marianne aangeboden.

Het is nu avond en dus donker en minder warm en er wordt aan de overkant van de rivier leuke muziek gemaakt.

We denken aan een muziekgezelschap uit Frans Afrika.

De toehoorders zijn ook erg enthousiast, zo te horen.

Helaas geen foto, want het is zoals gezegd al donker.

Eigenlijk nog donkerder dan zo net. 

Morgen nog een warme dag en daarna wat regen.

Volgens de verwachtingen.

Maandag wordt de boot het water uit gereden en is het mooie leventje voorlopig weer voorbij en moeten we aan Sinterklaas gaan denken.

La Roche Bernard

En toen zaten wij achter de sluis op zoet water.

La Roche Bernard.

Voor één nacht, want morgen is hier iets te doen, waardoor we vóór negen uur van de ligplaats weg moeten zijn.

Dat geld trouwens voor alle passanten-plaatsen hier.

Gebeurt wel meer.

We gaan daarom proberen een aantal dagen in Folleux, bij de winterstalling een ligplaats te krijgen om de boot winterklaar te maken, voordat hij het water uit gaat..

Maar eerst nog even Piriac.

Daar hebben wij met veel plezier naar een vrolijk muziekgezelschap geluisterd en gekeken.

Het was rond twaalf uur laagwater, en ditmaal erg laag, omdat het morgen super springtij is.

Wij komen niet zo gauw op de Nederlandse naam voor dit verschijnsel, maar hier heet het "grand marée".

De mensen lopen dan overal eetbare schelpdiertjes zoeken, zelfs in de ingang van de haven.

Natuurlijk  aan de buitenkant van de sluisdeur die er voor zorgt dat er water in de haven blijft staan.

Vanmiddag zijn we met een goede oostelijke wind naar de monding van La Vilaine gezeild, en daarna op de motor naar de sluis gevaren.

Door het mooie weer en de grote jachthavens achter de sluis, was deze propvol.

De sluismeester heeft er met luide stem zes en twintig boten in weten te krijgen.

Vakwerk.

Na nog wat diesel getankt te hebben, lagen  we om half acht vast.

Een zonnige en erg warme dag, maar door de wind was dat goed te doen zonder airco.

Piriac sur Mer

Het is dus Piriac geworden.

Toen we met laagwater de haven van Crouesty verlieten, was men bij de uitgang alweer aan het schelpjes zoeken.

De wind om eens lekker te gaan zeilen zag er goed uit, in de verwachting.

Eenmaal op zee viel het nogal tegen, zodat we de tweede helft van de trip zonder enige wind op de motor hebben afgelegd.

Wij in de volle zon, de mannen van een bootje dat wij tegenkwamen hadden het beter bekeken met hun parasol.

Na vier en een half uur zitten, was het wel goed om de trappen van het havenkantoor weer eens te beklimmen, om liggeld te betalen, en daarna het stadje even in te lopen.

Morgenmiddag gaan we waarschijnlijk de rivier La Vilaine op richting sluis, en daarna naar de omgeving van de winterstalling.

En dan is er echt werk aan de winkel.

PS. In Nederland hebben we groene stroom, hier zijn groene fietsen.

Port du Crouesty

Vanochtend zoals afgesproken vroeg op pad.

Ongeveer vijftien zeil- en motorboten in optocht naar de brug.

Pont de Kerino.

In Nederland probeert men het verkeer op land zo min als mogelijk op te houden door snel en dicht op elkaar de brug te passeren.

In Frankrijk denken de kapiteins van pleziervaartuigen daar anders over.

Vanochtend ging het ook weer tergend langzaam.

De vijftien boten hadden twintig minuten nodig om de brug te passeren.

De bedoeling was om met vallend water naar Crouesty te gaan.

Wat ook gelukt is.

Daar de man met de hoed polsen of hij nog wat wijn over had, en dan in de middag, ongeveer drie uur voor hoogwater, naar het droogvalhaventje van Locmariaquer te gaan.

Naar aanleiding van de nieuwste windverwachting hebben we daar van afgezien.

We zouden met vier Beaufort aan lagerwal van een groot wateroppervlak liggen.

Dus maar in Crouesty gebleven, waar we een aantal ons bekende medestanders troffen.

Om een uur of één was de markt alweer afgebroken.

Een rustige middag met veel zon maar niet te warm.

Wat wij morgen gaan doen hangt natuurlijk ook weer van de wind af.

We zien wel weer.

Hierbij een paar foto'tjes die onderweg in de Golfe du Morbihan zijn gemaakt.

Omdat het bijna springtij is, extra veel stroom mee.

Met de bekende draaikolken in het water.

 

Vannes 5

Nadat het halverwege de ochtend had opgehouden met regenen, bleek dat er op een paar kerkdiensten na vandaag niet veel te doen was in de buurt.

Dat was even wennen.

We waren zo van slag, dat Martha de binnenkant van de boot is gaan schoonmaken - om toch iets te doen te hebben - en Dick het exterieur is gaan wassen.

En dat op zondag!

Vanmiddag hebben wij ons aangepast aan de gewoonten van de plaatselijke bevolking en een wandeling gemaakt langs het kanaal naar de brug en langs de andere kant weer terug.

De brug wordt rond hoogwater elk uur bediend.

Rond laagwater heeft dat geen zin, omdat het sluisje iets verderop dan gesloten is, om genoeg water in de haven te laten staan.

Aan de zeezijde van de brug zijn twee wachtsteigers.

Tijdens deze wandeling bleek ook dat de kade en het pad langs het kanaal een deel van het "sentier côtier" zijn.

Consequent.

Friesland is tweetalig, in Bretagne kunnen ze er echter ook wat van.

En absoluut niet te verstaan.

Ondertussen was het zonnig en warm en konden we het niet laten om op een terrasje tegenover Touloulou een kleine verfrissing te halen.

Erg jammer dat er in Frankrijk bij een pressionnetje geen bitterballen te krijgen zijn.

En een portie kaas hebben ze ook al niet.

Wel twee-pits pruimen.

Dick vindt één pit al vervelend.

De bedoeling is dat we morgen heel vroeg weg gaan, want er is één brugopening om half acht, de volgende openingen beginnen rond zestien uur.

Dat is dan weer een beetje laat.