Dinsdagmiddag zijn we met een beetje stroom mee, een beetje wind mee en een voorzeil, met prachtig weer naar de ankerplaats bij het dorp van Ile d'Arz gekacheld.
Het eiland ligt midden in de Golfe du Morbihan en heeft in de loop der tijden veel zeelieden voortgebracht.
Het wordt hier in de buurt ook wel het kapiteins-eiland genoemd.
Daar aan de oostkant geankerd en ons klaar gemaakt voor de tocht met het rubberbootje met buitenboordmotor naar het stenen steigertje bij het dorp.
Doordat de wind ondertussen richting vier was gaan waaien, was roeien met zo'n bootje voor ons geen optie meer.
En omdat het motortje na een honderdtal maal aan het touwtje trekken nog niets deed, zijn we maar aan boord gebleven.
Een klein dipje in deze geweldige dag.
Daarna een rustige avond gehad met mooi uitzicht over de baai.
Vandaag nogmaals het motortje geprobeerd en ja hoor hij deed het.
Ongeveer dertig meter, en toen was het op.
Nog een klein dipje.
Gelukkig kwam er een aardige Fransman langs die ons een sleepje gaf.
Super, want anders was het ongeveer vijfhonderd meter roeien tegen de wind in.
Het dorpje heeft een Tabac, een Spar en natuurlijk een Postkantoor, ook weer in stijl.
Bovendien wat horeca, dat alleen in de zomermaanden actief is.
Terug met wind mee naar Touloulou geroeid en het anker opgehaald om naar Ile aux Moines te gaan.
Ook in de Golfe.
De stad Vannes komt aan de beurt als de tijden van de brugopeningen bij hoogwater gunstiger zijn dan nu.
De twee drijvende steigers aan de noord-west kant van Ile aux Moines waren al bezet, zodat we naast een andere boot liggen van vriendelijke opvarenden.
Ook Frans.
Als je aan wal wil gaan, word je opgehaald door een jongeman in een bootje van het havenkantoor.
Hier dichtbij is ook de veerhaven, waar veerboten deze maand de hele dag door per keer honderden dagjesmensen op het eiland loslaten.
Het weer is nu wat bewolkt, maar nog net geen regen, wel een aangename twintig graden.
Het is vanavond erg gezellig buiten, er liggen dichtbij twee grote boten van een zeilschool met (waarschijnlijk) studenten.
Er is een accordeon en er worden tientallen vrolijke liedjes gezongen.
De Bretonse liederen konden wij niet verstaan, de Franse ook niet.
Op een enkel woord na, natuurlijk.
We blijven hier in ieder geval tot vrijdag, denken we.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten