Wonderlijke zaken

De bladeren zijn weer van de bomen, en de appels die we in huis hadden bijna op.
De appelmoes ook, trouwens.
Gisteren ontdekten we één volhouder die zich niet had laten kisten en nog aan een takje hing.

Helaas een beetje aangevreten, maar toch.
Vandaag werd aangebeld en stond er een vertegenwoordigster van de plaatselijke kerk met een mooi ingepakte kerstroos voor de deur.
Voor Dick, omdat hij nu dus écht tot een van de oude inwoners van het dorp behoort.

Had toch niet kunnen bedenken dat hij ooit iets van een kerkbestuur zou gaan krijgen, want hij is geen lid van welke kerk dan ook.
Maar we konden absoluut niet weigeren, want "het staat in de boeken".
Wel aardig natuurlijk, en we zijn benieuwd wat er nog gaat volgen.

Martha had de kerstboom al prachtig opgetuigd en met deze aanwinst er bij komen we de Kerst nu zeker wel door.

Ruim een maand geleden heeft een bekwaam medisch specialist bij Dick in slechts een paar uur tijd - wel onder narcose gelukkig - een deel van zijn vatenstelsel versterkt met behulp van een hi-tech pijpje van kunststof en roestvrij metaal.
Dat was dus meteen een mooie gelegenheid om gedurende een dag of drie de gang van zaken in een ziekenhuis eens van dichtbij te volgen.

En tot slot heeft hij, gestimuleerd door docent en leerlingen van de Gooise Academie, zijn eerste echte schilderij gemaakt.
Nog niet zo erg mooi natuurlijk, maar wél op echt linnen en met een houten frame.

Eindelijk

Eindelijk is het zo ver.
De biologische appels aan onze stokoude appelboom kunnen de zwaartekracht niet meer aan en vallen als rijpe pruimen naar beneden.
Gelukkig zijn ze deze keer niet zo heel erg biologisch als in andere jaren, want we hebben geen enkel appel-wormpje kunnen vinden.
Ook niet helemaal binnen in.
Zodoende hebben we al een mooie verzameling van kleurrijke appels kunnen aanleggen en wordt er voorlopig appelmoes gegeten.
Maar vers van het gras zijn ze ook erg lekker.
En daar zijn sommige vogels het wel mee eens.

Paddenstoelen

Ondanks het feit dat het in de tweede helft van oktober veel warmer was dan "normaal", waren er naast de madeliefjes toch al wat wilde paddenstoelen te voorschijn gekomen.
Een goede aanleiding om eens wat tamme in de pan te doen.

Kingfisher

Afgelopen zondag hebben we het laatste tochtje van dit jaar op de Loosdrechtse Plassen gemaakt.
Maandag ging Kingfisher het water uit en staat dus nu opgewekt met een aantal medestanders voor een half jaar droog onder het afdak.
Je moet er maar zin in hebben.

Ondertussen zijn er dit jaar weer een hoop eikels bijgekomen.

Denk vooruit

Nauwelijks bekomen van de film over het dierenleed en -leven op de Oostvaardersplassen, "De nieuwe Wildernis", kwamen wij in Hilversum langs een winkel waar al tientallen kerstbomen te koop werden aangeboden.
En andere kerstversierselen.
Het is begin oktober.
In december de paaseieren?

De film was heel mooi gefilmd, maar men vond hem in het algemeen wel een beetje lang.
Er werd veel tijd besteed aan de honderden wilde paarden die elkaar meestal wel aardig vonden, maar soms ook niet.
Helaas ging er aan het einde van de film een veulen dood, maar dat werd in het begin al gesuggereerd toen het beestje nog maar net op zijn benen stond.
Dat kwam dus niet zo hard aan.
Voor de echte paardenliefhebbers toch wel een aanrader, denken we.
En voor andere liefhebbers natuurlijk ook.

Broodje karton

Waar vind je dat nog.
Deze week kocht Dick bij een landelijk bekende supermarkt een plastic bakje met een soort hamburger er in.
Met maar liefst 39 exotische ingrediënten, en nog wat calorieën natuurlijk.
Anders heeft het geen zin.
En op de bovenkant een prachtige kleurenfoto.
Je moest wel denken dat de inhoud super lekker zou zijn.
Het snoepje van de week!
Snel naar huis en 55 seconden in de magnetron, zoals voorgeschreven.
De teleurstelling was groot.
Heel groot zelfs.
Een oude gebruikte kartonnen scharreleierdoos, die een kleine week buiten in de regen heeft gelegen, had het beter gedaan.
Wat smaak betreft, én bite.
Hoe ver kan een bedrijf gaan om aandeelhouders zoet te houden.
De volgende keer maken we zelf wel weer een Hamburger.
Met gehakt van entrecote, wat peper en zout en een plakje tomaat.

Bramen

Ondanks dat het zo warm was, hebben we deze week het water maar weer  opgezocht.
Ditmaal de Loosdrechtse plassen, en vooral het eeuwenoude afwateringsriviertje Drecht.
Voor de jaarlijks terugkerende zoektocht naar rijpe wilde bramen.
Meestal waren anderen ons al voor geweest en was er niet één meer te vinden die niet verschrompeld was, maar nu was het raak.
Prachtige dikke, biologische bramen zonder kunstmatige kleurstoffen, voedingszuur of andere E-nummers.
Martha heeft ze één voor één op ambachtelijke wijze geplukt en in een bakje gedaan, dat helaas niet biologisch was, maar van plastic.
Toch hebben wij nog dagenlang plezier gehad van deze zoektocht.

Twentwelweer

Het was wel even wennen, zo'n groot huis.
Vergeleken met die paar vierkante meter op Touloulou althans.
Dankzij het mooie weer is het thuis nu wel redelijk goed te doen, al missen we de bedrijvigheid op een steiger, en het gedoe van inkomend en vertrekkend verkeer van bootjes in een jachthaven nog steeds een beetje.
Het kwam daarom mooi uit dat de alom bekende zeilboot Eijsbeer voor een dagje naar de haven van Monnickendam (niet te verwarren met Monnikeneiland - Île aux Moines - waar wij ook wel waren) was gevaren, zodat wij deze gemakkelijk konden bezoeken en met Jouke, Alijd, Hein en Nienke gezellig hebben kunnen bijpraten.
Scheepskat Noekie deed niet mee, die lag opgewekt te slapen.
Een paar dagen later kwamen Maartje en Douwe bij ons om de vis wat op te vrolijken en hebben daarmee meteen yin, yang en vrede in de tuin gebracht.
Nu maar hopen dat het werkt.