Gisteren overdag kwam je haast niet vooruit door de grote hoeveelheid mensen in de straat, vanochtend vroeg kon je er echt een kanon in afschieten zonder iemand te raken.
Het overdekte marktgebouw uit de negentiende eeuw was nu van buiten goed te zien.
Binnen bleek niet veel te doen, en voor de deur was alleen wat fruit te koop.
Onder andere erg lekkere aardbeien.
Die heeft men hier in minstens vier soorten.
Met allemaal verschillende namen.
Zoek maar uit.
Naast een apotheek is een oud grand café.
Goede koffie.
In 2013 is het prachtige - toen juist gerestaureerde - oude stadhuis afgebrand.
Men is nu nog steeds met de wederopbouw bezig.
Alles moet worden vernieuwd, ook alle gebeeldhouwde ornamenten van steen.
Er staat om het bouwwerk een grote schutting met foto’s van de herstelwerkzaamheden.
Op één plaats kun je door een kunststof ruit een beetje zien wat er wordt gedaan.
Indrukwekkend.
Aan het einde van de ochtend lag Touloulou moederziel alleen, wij hebben nu weer buren.
Aardige mensen.
Deze keer Engels.
We hebben langzamerhand inwoners van alle delen van het Verenigd Koninkrijk gesproken.
Plus mensen met een echte Ierse vlag op hun schip.
Op het plein bij de haven, “Cours des Dames”, waren in het weekeinde allerlei kraampjes met nutteloze toeristenspullen te koop.
Eén kraampje had wel leuke boetseerwerkjes.
Niets gekocht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten