Na eerst nog wat diesel in Kernével getankt te hebben - omdat dat daar een handige zelfbedieningspomp staat - is het na zeven uur varen weer gelukt.
Tot onze grote verrassing werden we op de steiger vorstelijk ontvangen door Co en Jopie, die al in Lesconil bleken te zijn.
Mooi weer, niet te veel wind en daardoor een mooie vaardag er bij.
Onderweg kom je allerlei vaarwegmarkeringen tegen.
Soms goed in de verf, maar er zijn er ook bij die wel een mooi nieuw rood kleurtje kunnen gebruiken.
Iets voor onze AkzoNobel?
Niet ver voor onze bestemming kwamen we langs een groep eilandjes, Les Moutons.
Een paar jaar geleden woonde er een gezin met kinderen bij de vuurtoren op het grootste eiland, nu staat het gebouw volkomen leeg.
Het haventje van Lesconil heeft pas een paar jaar de status van jachthaven.
De vissersvloot wordt steeds kleiner en op deze manier heeft de gemeente toch nog wat inkomsten in de vorm van liggeld, een soort parkeergeld voor jachten.
En vooral goed voor bootjesmensen, zo'n gezellige kleine haven.
Tot onze grote schrik bleek de supermarkt in het dorp - op nog geen vijf minuten lopen van de steiger - er niet meer te zijn.
Daar kwamen we ook een beetje voor, want de spullen van de Carrefour zijn langzamerhand aan aanvulling toe.
Dat wordt dus vier kilometer fietsen.
En weer terug.
Verschil moet er zijn: de havenmeester-gebouwen op de grote marina's zijn in het algemeen riante bouwsels met veel glas en personeel.
Onze aardige havenmeester hier, met fiets, moet het met aanzienlijk minder doen.
Maar hij zit er niet mee, gelukkig.
Gezien de weersverwachting voor de komende dagen blijven we hier nog even.
Leuk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten