Nadat Dick een foto had gemaakt van de meeuwen die onze boot hadden bevuild, hebben we Co en Jopie uitgezwaaid en zijn zelf ook maar op pad gegaan.
Veel golven, veel wolken, weinig wind en niet erg warm.
Verder prima.
En er kwamen ons naar schatting twintig dolfijnen te gemoet.
Nadat we het zuid-westelijke puntje van Bretagne via de Raz de Sein voorbij waren kwam er zon en wind, en daardoor nog wat kunnen zeilen.
Bij de punt staat een vuurtoren en er is een baken dat aangeeft dat je er het beste aan de westkant aan voorbij kunt gaan.
Wij waren niet de enigen.
Ongeveer vijf boten voor ons en tien achter ons die vanwege stroming het zelfde vaarplan hadden gemaakt als wij.
Of wij hetzelfde als zij.
Wie zal het zeggen.
In ieder geval optocht.
Dichtbij Camaret staan op een berg een vuurtoren en een verkeersleidingsgebouw.
Imposant.
De haven waar wij liggen is een passantenhaven en zo vol dat we aan een andere boot vast liggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten