En dat deed hij ook.
Maar toen waren wij - na drie uur varen - al een uurtje binnen.
Vroeg wakker, nog voordat de wekker afging, en dan meteen maar weg.
Je raadt het al, geen wind.
Wel rustig varen op de motor, zoals dat heet.
We zagen een vissersboot voorbijkomen die naar huis ging en er was nog een medestander met Engelse vlag die ook hierheen bleek te gaan.
Genoeg te zien dus.
Nadat wij onder de brug door waren, was het nog een uur varen naar de vestingstad Saint Martin op Ile de Ré.
De ingang ziet er indrukwekkend uit, maar als je daar doorheen bent, word je bij de sluisdeur vriendelijk ontvangen door een havenmeester en zijn assistente.
Die wijst aan waar je mag vastmaken.
Deze keer niet zo gunstig, als vierde boot tegen een pakketje van drie anderen aan.
Lastig als je de wal op wilt gaan, veel geklauter.
En het fietsje meenemen zit er voor ons op deze manier helemaal niet in.
De oude stad is gebouwd rondom een langwerpige haven met wat bochten.
Mooi om te zien allemaal, als je er van houdt, tenminste.
Veel toeristen, souvenirwinkels, restaurants en een ijsjeswinkel van zo’n dertig meter lang. (Groffe schatting, zie foto).
Er is zelfs een Hotel du Port.
Met terras.
Goede koffie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten