Probeer je dat zo zachtjes mogelijk te doen om de eigenaren niet te storen, struikel je met veel lawaai over allerlei touwwerk, spinakerbomen of andere obstakels die niet op je eigen boot te vinden, of normaal ergens anders zijn.
En over een paar dagen het gedoe van allerlei mensen die over onze boot aan wal willen.
Als we opgeschoven zijn.
Hadden we al eens meegemaakt.
Tot drie uur in de nacht.
Klos, klos, klos.
En dan om zes uur weer.
Douchen.
Vooral Dick had het in Saint Martin helemaal gehad.
Gisteravond hebben we nog wel lekker gegeten bij Hotel du Port.
Buiten.
Het had ook één van de andere tientallen restaurants kunnen zijn, dit kwam toevallig zo uit.
Een mooie kaart, zoals dat heet.
Vanochtend ging er een schip naast ons uit en moesten we toch losmaken om hem de gelegenheid te geven.
Een goed moment om maar meteen naar La Flotte te gaan.
Oók op Ile de Ré, over de weg vier en een halve kilometer naar het zuiden, via het water, dat ons deze keer beter leek, vijf en veertig minuten.
De boot ligt in een box, in de haven midden in het dorp.
Mooier kan haast niet.
Wél de helft van de tijd droog, maar dat maakt ons niet uit.
Daar merk je binnen niets van.
Daar is het altijd droog.
Het grootste deel van de tijd is er naast de boot een mooie trap om aan land te gaan, tijdens laagwater kun je via de steiger aan de andere kant van het haventje er uit, anders via een oude ijzeren ladder naast Touloulou.
Ondanks hoogtevrees is het Dick gelukt hiermee naar boven te komen.
Terug is hij toch maar omgelopen.
Wel leuk als je ergens komt en je nog precies weet waar de winkels zijn die je nodig denkt te hebben.
En waar het dagelijkse marktje is.
En de traiteur.
Wij blijven hier wat langer dan in Saint Martin.
Is de bedoeling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten