Tot nu toe gemiddeld zes Beaufort, maar af en toe ook wel acht.
Of vier.
Soms.
Dan ben je blij dat je vast ligt aan een steiger.
Wij tenminste.
Het restaurant waar we gisteren naar toe wilden gaan bleek dicht.
Jammer, maar er tegenover is een andere kleinere eetgelegenheid waar we wél terecht konden.
Ook goed.
In de Tabac hier is ‘s morgens wel een stokbrood te krijgen, als je niet te laat bent, en nog wat andere eetbare spulletjes.
Maar de dichtstbijzijnde supermarkt is hier ruim anderhalve kilometer vandaan, in het dorp Landeda.
En behoorlijk bergop.
Er rijden bussen, maar die gaan af en toe om de drie uur en dat leek Martha een beetje onhandig, zodat zij maar is gaan lopen.
Gelukt, en terug ook nog een keer.
Met boodschappen voor de komende dagen.
Super dat zij dat weer kan.
Dick zag zo ver lopen niet zitten en heeft wat onderhoud aan de motor gedaan.
L’Aber Wrac’h heeft een paar straten met wat sombere huizen en een Seinhuis dat nu buiten gebruik is.
Op een heuvel, als je daar bent kijk je overal overheen.
Morgen verwacht men ook nog veel oosten wind, we zijn hier nog niet weg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten