Gisteravond kregen wij van de havenmeester nog een andere ligplaats aangewezen.
Dat was dus nog even vijftig meter varen.
Om het af te leren, zegt men dan.
Vanochtend was het nogal mistig op de rivier in La Roche Bernard.
Nadat de mist was opgetrokken kwam gezin zwaan kijken of er nog wat te eten zou zijn.
Ze hadden geluk, Martha had nog een stuk stokbrood dat voor ons niet meer te eten was.
Keihard.
Ruim een halve dag oud.
Dat is vaak met het Franse stokbrood, meteen opeten, anders wordt het tandarts.
Bij vragen hierover moet je bij Dick zijn.
De zwanen wisten er wel weg mee, want in het water werd het brood meteen gesopt natuurlijk.
Dat doen wij niet meer, bij de opvoeding afgeleerd.
Even later zijn wij op de motor naar de havenmeester van de jachthaven van Foleux - aan de rechter oever en met één L - gevaren voor een tijdelijke ligplaats.
Gelukt, wij liggen nu aan de linker oever, van dezelfde haven, en de kant waar onze auto staat.
Het bedrijf voor de winterstalling heeft alleen plaatsen op het land.
En we liggen naast een andere Nederlandse zeilboot.
Duidelijk te zien.
Duidelijk te zien.
Goed om ons Nederlands weer een beetje op te krikken.
Vanmiddag hebben wij al wat klusjes kunnen doen.
Deze keer is het (zwarte) motorolie verversen alweer niet vlekkeloos verlopen, ondanks alle zorgvuldigheid.
Maar we zijn er weer voor een jaar vanaf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten