Tot in het eind van de middag.
Niet erg, maar ook niet aangenaam.
Martha heeft in de plaatselijke supermarkt nog wat inkopen gedaan en dat was het zo’n beetje vandaag wat het buitengebeuren betreft.
En nog een stukje lopen, voor de conditie.
Voor vanavond hebben we plaats besproken in een restaurant alhier, dus dan ook nog even de straat op.
Twee keer.
Het blijkt dat het gebied waar vroeger turf gestoken werd en nu Weerribben heet, het stadje Blokzijl van werk heeft voorzien.
En de turf werd vanaf hier per schip naar Amsterdam gebracht.
Men zegt dat de architectuur van de oude huizen daardoor hier iets van die in de hoofdstad te hebben.
Dat lijkt ons ook.
De steenbakkerijen uit vroeger tijden hadden ludieke ideeën: bakstenen in allerlei kleuren, bij sommige muren is dat nog goed te zien.
Kaatje bij de Sluis - het meisje uit een legende - staat inderdaad bij de sluis.
Naast het sterren restaurant.
Toeval?
Schuin tegenover de ligplaats van “onze” boot staat een oud kanon.
Het lijkt toch nog steeds belangrijk te zijn, want regelmatig lopen hier groepjes toeristen die een rondleiding krijgen en geruime tijd van alles te horen krijgen over dit oude wapen.
Helaas niet gehoord wat er gezegd werd.
Hoeft ook niet, het is een oud kanon.
Er is hier verder nog veel meer te zien.
Een landbouwmachine die net het terras niet haalt, mooie oude bewerkte deuren, mooie beeldhouwwerken en elektrische fietsen.
Morgen toch maar weer verder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten