Éen daarvan lijkt op het type zeilschepen dat tot begin 1900 naar IJsland voer om kabeljouw te vangen.
Een aantal van die schepen verging onderweg door storm of stranding en kwam niet meer terug.
In het dorp iets ten noorden van hier, Ploubazlanec, is een kerkhof met een muur waar voor elk jaar een lijst hangt met de namen van schepen die niet waren teruggekeerd.
Indrukwekkend.
Dat is eveneens de rest van het kerkhof, waar veel graniet is gebruikt.
Het graniet werd op een eiland hier in de buurt, Ile de Brehat, gedolven en ook gebruikt om de kademuren van de havens aan te leggen.
Mooi dichtbij.
Vooral in die tijd, natuurlijk.
Veel meer bijzonders was er in het dorp niet te zien.
Behalve dat er een taluut was vol met mooi bloeiende Agapanthussen.
En een bushalte waar de eerstvolgende bus gelukkig voor ons stopte.
Tot slot nog een foto van ons zondagse biertje en een foto van het vaargeultje naar zee met laagwater.
Toch wel lekker zo’n pressionnetje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten