Binnen een half uur er weer uit.
Ondanks het getier van de sluismeester met de pikhaak.
Jammer, deze keer geen foto van de man.
Blijkbaar is men langzamerhand aan zijn geschreeuw gewend geraakt.
Negeren, zolang het kan.
Maar schippers die hier voor het eerst zijn raken er door nog wel eens in paniek.
En dán gaat het dus mis.
Wij zijn er dit maal weer heelhuids uitgekomen.
Een biertje op het schip van Co en Jopie, om een beetje bij te komen van het hele gedoe, ging er daarna dubbel goed in.
We zijn nu op bijna stilstaand zoet water, het getijdenboekje kan in de prullenmand.
Daar ligt het trouwens al.
Toen we de sluis uitvoeren werden we aangenaam verrast.
Een groot aantal leden van Fanclub Touloulou had de moeite genomen om ons op de rivier te verwelkomen.
Hart verwarmend!
Maar nadat wij in de haven van Camoël, direct achter de sluis aangelegd hadden, hebben we niemand meer gezien.
Vreemd.
Vanochtend zijn we één uur verder gekomen en wel tot La Roche Bernard.
Een grote jachthaven bij een mooi oud stadje.
Met een havenkantoor in een oud gebouw.
Je moet weten waar het is, anders vind je het niet.
Én het is hier mooi weer.
Onderweg was veel bos te zien en af een toe een vrijstaand huis.
Wel rustig.
Er ligt hier aan onze steiger een efficiënt in elkaar getimmerde boot te koop.
Alle ruimte is benut.
Een prijs staat er niet bij, wél een telefoonnummer.
Dat gaan we niet bellen.
Morgen blijven wij hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten