Nog geen vijf kilometer.
Van Heeg naar een klein onbewoond eilandje op de grens van het Heegermeer en de Fluessen.
Een Marrekrite aanlegplaats.
Midden in de natuur.
Met als enige faciliteit goede zitgelegenheid.
Verder niets.
Puur natuur.
En nog een paar andere rustzoekers met boot.
Een bijzondere belevenis, vooral met veel wind en stevige buien.
Toch kwamen er nog vrij veel schepen langs, bij voorkeur van het klassieke type.
Maar ook de werkboot die we gisteren tegenkwamen.
Kleine wereld.
Terwijl wij dit schrijven ziet het meer er alweer verlaten uit.
Borreltijd, waarschijnlijk.
Hieronder een verhaaltje dat we op internet gevonden hebben.
Wikipedea.
Wisten wij ook niet, maar nu wel natuurlijk.
De Marrekrite bestaat sinds 1957. Het is een samenwerkingsorgaan van de Provincie Friesland en 19 Friese gemeenten, met als doel het Friese waterland recreatief/toeristisch zo goed mogelijk te laten functioneren. Daarbij tevens rekening houdend met de belangen van landschap en natuur. Vanaf de oprichting is het maken van aanlegvoorzieningen in het buitengebied en dus ook het beheer en onderhoud ervan nog steeds de hoofdactiviteit.
Een dergelijke aanlegvoorziening wordt ook wel een Marrekrite genoemd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten