We hadden onder andere graag nog wat in de buurt rondgefietst.
Vooral Martha.
Afgelopen avond kregen we vier boten tegen onze boot aan, of in vaktermen: over ons heen.
Dat is in het algemeen niet zo erg, maar wel vervelend als er achttien jongelui tot ruim twee uur 's nachts en vanaf half zeven in de ochtend ongeremd over je dek en door je kuip denderen.
De enige oudere, Franse heer die met zijn boot naast ons lag, was er duidelijk ook niet zo blij mee.
Vroeger hadden vaarmensen soepele bootsschoenen met een zachte zool of gympies aan.
Nu draagt driekwart van de jonge lui van die stevige bergwandelschoenen met harde, slijtvaste zolen en een profiel waar menig tractorband jaloers op zou zijn.
En waarbij tussen de ribbels allerlei rotzooi blijft zitten.
En dat dan achter elkaar over je dek.
Douchen, naar de wc, weer douchen, brood kopen, douchen, eten halen, disco, douchen en ga zo maar door.
Allemaal vastewal activiteiten.
Bovendien wordt voor die ene nacht vanaf elke boot een snoer aangelegd naar het elektrisch stopcontact op de steiger, alsof er geen accu's meer zijn.
Je kunt op je eigen boot niet meer lopen van de draden.
Dit alles een beetje overdreven opgeschreven natuurlijk,
maar wij stonden niet te springen om dit noch een paar nachten mee te maken.
Gelukkig ging iedereen rond halftien weg, zodat wij dat toen ook maar deden.
Het plan was Ars, ook op Re, maar de wind bleek een stuk gunstiger om daarmee naar La Rochelle te gaan.
Lekker gezeild, voor de wind met alleen het voorzeil op.
Onze bestemming, de oude haven in het centrum van de stad werd tijdelijk bevolkt door wedstrijdboten, maar we konden nog net een plaatsje krijgen bij een andere passantenboot die daar al lag.
Aan het eind van de middag zijn wij even de stad in geweest en warempel, de supermarkt vlakbij heeft het vak met de Spaanse wijn die wij erg lekker vinden weer bijgevuld.
Daarna leek het er even op dat er nog overlevenden van een of andere revolutie of burgeroorlog door de straat liepen, maar dat bleek maar een verkleedpartij.
Een heel spektakel, maar we hebben niet begrepen waar het over ging.
Was niet erg, want na ruim een uur was alles weer gewoon.
Voor het avondeten heeft Dick nog wat gegrilde sardines gehaald, boven bij de steiger.
We zijn weer helemaal thuis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten